αποπειρα αυτοκτονιας

ολα ξεκινησαν απο ενα δισκο. ποτε τον εβλεπε, ποτε δεν τον εβλεπε.
μετα σταματησε να τον βλεπει και απ'τη στεναχωρια του εσβησε.
ο ντελιβερας -που τον ειχε μαθει πια και του πηγαινε το φαγητο του στην ωρα του χωρις αυτος να χρειαζεται να το παραγγειλει- πηγε δυο-τρεις φορες απο το σπιτι, δεν τον βρηκε και σταματησε να περναει απο εκει. η μαμα του, η Καρτα, του εστελνε συνεχεια μηνυματα αλλα δεν απαντουσε ποτε.
τελικα, μετα απο πολλη σκεψη, αναγκαστηκε να διωξει τον δισκο απ'το σπιτι του και περιμενε να βρει αλλο συγκατοικο. περιμενε, περιμενε ωσπου μια μερα ηρθε ενας τυπος πεντακοσσαρης, κυριλε και του ζητησε να εγκατασταθει εκει. αυτος δεχτηκε -δεν μπορουσε να κανει και αλλιως- και αρχισε να μετακινει τα πραγματα του παλιου για να χωρεσει ο καινουριος. αυτος,όμως, μολις βολευτηκε αρχισε τις γκρινιες. ολο ελεγε πως τιποτα δεν λειτουργει στο σπιτι. ουτε καν τα παραθυρα δεν μπορουσε να ανοιξει. ετσι, αναγκαστηκαν να κανουν καποιες αλλαγες. επειδη, ομως, νηστικο αρκουδι δεν χορευει, απεκτησαν καινουριο ντελιβερα, ο οποιος ερχοταν παντα στην ωρα του και χτυπουσε το κουδουνι χαμογελαστος, με τη συνοδεια της φιλης του, μιας πολυ γραφικης τυπισσας που ηταν παντα προθυμη να τους εξυπηρετησει. καποια στιγμη βαρεθηκαν να τρωνε συνεχεια ντελιβερυ -εβλεπαν οτι δε βελτιωνεται και καθολου η κατασταση στο σπιτι- και αποφασισαν να καλεσουν τη μαμα του πεντακοσσαρη (η οποια εφερε επισης το παρα πολυ σπανιο ονομα Καρτα) να μεινει μαζι τους. η κυρια Καρτα, λοιπον, με μεγαλη χαρα τους μαγειρευε καθε μερα απο 10 φαγητα (δεν ειναι τυχαιο που ο γιος της ηταν στρουμπουλος), επλενε, καθαριζε και επισκευαζε συνεχεια διαφορα κατεστραμμενα πραγματα. μεχρι και τα παραθυρα εφτιαξε και τωρα πια, που και που, οι δυο τυποι καταφερνουν να τα ανοιξουν και να παρουν οξυγονο.

do you love me?